مادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو، صبوری!
مادر یعنی به تعداد همه روزهای آینده تو، دلواپسی!
مادر یعنی به تعداد آرامش همه‌ی خوابهای کودکانه‌ی تو، بیداری!
مادر یعنی بهانه‌ی بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد!
مادر یعنی بهانه‌ی در آغوش کشیدن زنی که نوازشگر همه‌ی سالهای دلتنگی تو بود!
مادر یعنی باز هم بهانه‌ی مادر گرفتن ...
